Soms is het lastig een clubavond ingevuld te krijgen. In dat geval kiezen we een van onze alternatieven. In dit geval een filmavond. De eerste keer dat we een filmavond deden is alweer vier jaar geleden. Het was een uitprobeersel, ontstaan uit het gebrek aan een normale demo. Er werd toen provisorisch een beamer, scherm en audio set neergezet, gewoon stereo. Elders op de site kun je het verslag van die eerste filmavond nog wel vinden. De animo was minder dan voor een doorsnee demo, maar alle aanwezigen vonden het zeker een herhaling waard.
Vanaf dat moment hebben we elk jaar wel een filmavond. En de animo lijkt te groeien. Zo'n film of documentaire moet dan wel iets met audio of muziek te maken hebben. Het is niet zo dat er doodleuk een Rambo film opgezet wordt. Hoewel de gebruikte apparatuur wel onderhevig is aan verandering, is het wel altijd in stereo. Surround sound bij zoiets is wel leuk, maar vergt meer voorbereiding. Tevens is het lastig om met een standaard 5.1 surround set een groep van ca 20 personen van alle effecten te kunnen laten genieten.
De eerste keer ging de documentaire over een oud mengpaneel uit een studio waar heel veel bekende opnames waren gemaakt. De tweede filmavond werd gevuld door een Ierse speelfilm. Op de derde filmavond was het de beurt voor een Amerikaanse speelfilm met historische feitjes over de basis van de blues.
Deze keer was het weer een documentaire. Die ging over de muzikanten die ingehuurd worden om mee op tour te gaan, of in enkele gevallen, ook meespelen op een album. In alle gevallen gaat het om geweldige muzikanten. De documentaire laat zien hoe ze in zo'n gig terecht komen, waar ze zoal gespeeld hebben en hoe ze behandeld en betaald worden. Als je de documentaire hebt gezien, begrijp je dat deze super-muzikanten meestal als oud vuil behandeld worden en zeer slecht betaald krijgen. En toch blijven ze dit werk doen uit liefde voor hun uit de hand gelopen hobby, nl. hun instrument bespelen.
Ook deze documentaire was weer verrassend goed en werd dan ook zeer aandachtig bekeken. Na afloop was er in ieder geval genoeg gesprekstof om nog na te keuvelen.
